Αυτές τις μέρες όλοι στην Ελλάδα ζούμε πρωτόγνωρα γεγονότα, πρέπει να είμαστε σπίτι κλεισμένοι/ες σπίτι μας, σχολεία και πανεπιστήμια κλειστά, ενώ δεν μπορούμε να πάμε ούτε για καφέ. Όλα αυτά γίνονται για να σταματήσει ο επικίνδυνος ιός corona virus (COVID 2019) που έχει χαρακτηριστεί πανδημία και σταμάτησε την καθημερινότητα, όπως την ξέρουμε σε όλο τον κόσμο.
Ας δούμε λίγο όμως τι γίνεται στην εκπαίδευση. Τα πανεπιστήμια είναι κλειστά και εμείς σκεφτόμαστε αν θα χαθεί το εξάμηνο ή αν θα κάνουμε μαθήματα το καλοκαίρι. Όμως έχουμε μια ευκαιρία για να μην γίνει κανένα από αυτά τα σενάρια πραγματικότητα. Ίσως αν δράσουμε έξυπνα να γλυτώσουμε τα χειρότερα. Η λύση στο πρόβλημα μας είναι τηλε-μάθηση, δηλαδή όλα τα μαθήματα να γίνονται πλέον μέσω διαδικτύου, με αυτό τον τρόπο και εμείς είμαστε ασφαλείς και, επιπλέον, δεν στερούμαστε την γνώση.
Παρουσιάζει, λοιπόν, ενδιαφέρον η καθυστερημένη αξιοποίηση του διαδικτύου από τα πανεπιστήμια και τους εκπαιδευτικούς θεσμούς. Ας δούμε επιγραμματικά το μέλλον των μαθημάτων μέσω της τηλε-μάθησης. Θα μπορούσε να αποτελεί λύση για τους φοιτητές που δεν μπορούν να πληρώνουν το νοίκι στο Ρέθυμνο (και σε κάθε Ρέθυμνο), που δεν θέλουν να παρακαλάνε για σημειώσεις τους φίλους και τις παρατάξεις. Πλέον όλα αυτά τα βάσανα, ίσως τα ξεπεράσουμε μέσω του τηλε-μαθήματος.
Όλα αυτά που γράψαμε σχετικά με τα τμήματα μας στο Ρέθυμνο, μπορεί να ακούγονται πρωτάκουστα· αλλά στα τμήματα στο Ηράκλειο έχουν γίνει συνήθεια. Συνεπώς, γιατί όχι και στο Πανεπιστήμιο μας; Εφόσον το υπουργείο το έχει προτείνει και η σύγκλητος το έχει αποφασίσει καθώς και οι φοιτητές το επιθυμούν, ενώ οι τεχνικές υπηρεσίες ήρθαν σε επαφή με τα πανεπιστημιακά τμήματα για το υλοποιήσουν το έργο τους. Έχουμε, λοιπόν, όλα τα εφόδια για να μην μείνει μόνο στα λόγια.
Σχετικά, όμως, με την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τι γίνεται με τους μαθητές λυκείου και του γυμνασίου; Εκεί το υπουργείο θα ακολουθήσει της ίδιες πρακτικές (διαδικτυακό μάθημα), όμως τα εργαλεία που διαθέτουν δεν είναι τα ίδια. Στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα δούμε πολλές πατέντες π.χ ομαδικές στο Facebook και ιστοσελίδες εκμάθησης από το ίδιο το υπουργείο. Δεν πιστεύω ότι με τόσο απλές πρακτικές η τηλε-μάθηση είναι εφικτή, απλώς τώρα είναι η μοναδική και ευκαιριακή λύση.
Η Αυστραλία, επίσης, χρόνια τώρα χρησιμοποιεί την μεθοδο του e-learning. Αν θέλουμε να έχουμε και εμείς ποιοτικές λύσεις, θα πρέπει οι ειδικοί να μελετήσουν το παράδειγμα της. ΄Ωστε, σε αντίστοιχες περιπτώσεις που πρέπει να γίνουν εξ αποστάσεως μαθήματα, να μην είμαστε τόσο απροετοίμαστοι όσο τώρα.
Σχετικά με τους μαθητές και της μαθήτριες στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση · αυτό που με προβληματίζει αυτές τις ημέρες είναι η επιθυμία των γονέων να μεταμορφώσουν τα παιδιά τους σε επιστήμονες, να γίνει δηλαδή το οκτάχρονο επιστήμονας. Αυτό προσπαθούν να το επιτεύξουν με εντατικά ιδιαίτερα μαθήματα. Οι επαναλήψεις είναι αρκετά χρήσιμες αλλά δεν χρειάζεται η υπερβολή. Τα παιδιά, πρέπει να έχουν ελεύθερο χρόνο. Ένα λογοτεχνικό βιβλίο είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ασχολία, ώστε να ανθίσει η σκέψη τους και να αξιοποιήσουν τον ελεύθερο χρόνο τους.
Καταλήγουμε λοιπόν ότι η τηλε-μάθηση είναι το εργαλείο που μπορεί να μας βοηθήσει, ώστε να μην χάσουμε επιπλέον χρόνο. Αλλά και στο μέλλον μπορεί να λύσει τα χέρια των μαθητών και μαθητριών. Πρέπει, όμως, να αντιληφθούμε ότι δεν είναι πανάκια και δεν ήρθε για να σώσει το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης, ούτε μπορεί να το βοηθήσει ολοκληρωτικά το εκπαιδευτικό σύστημα απλώς, ίσως θα το βοηθήσει να εξελιχθεί.