Όσα ήταν στο Ηράκλειο το Σαββατοκύριακο 8, 9, 10 Ιουλίου έζησαν μια διαφορετική εμπειρία με το να παρακολουθήσουν ή να συμμετάσχουν στο Pride: ένα φεστιβάλ που γίνεται εδώ και λίγα χρόνια και στην Κρήτη, αν και δεν είναι πρωτοτυπία ούτε ιδιαιτερότητα του νησιού. Αντίθετα η ιδέα του Pride άντεξε τα χρόνια και ξέφυγε από τα αμερικανικά σύνορα, για να γίνει διεθνής και ταυτόχρονα να συνδεθεί με το τοπικό και ιδιαίτερο στοιχείο της κάθε περιοχής.
Το Pride στο Ηράκλειο (Pride Ηρακλείου - Φεστιβάλ Φύλου, Σώματος και Σεξουαλικότητας) ήταν ταυτόχρονα γιορτή και αγώνας. Συνδύασε το χρώμα και το γέλιο με τις φωνές που διεκδικούν την ορατότητα και τα βασικά δικαιώματα και ελευθέριες τα οποία λόγω του στίγματος δεν έχουν. Τα queer και οι allies βγήκαν στον δρόμο και διεκδίκησαν όλα αυτά που το κράτος και οι παλαιολιθικές αντιλήψεις τους στερούν. Ήταν ένα τριήμερο γεμάτο δράσεις αλλά και ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής. Την Παρασκευή, το πρώτο Workshop στο στέκι του Τηγανίτη άνοιξε το φεστιβάλ και καλωσόρισε τον κόσμο, ενώ το βραδύ έγιναν προβολές (μικρού μήκους) ταινιών από τον εγχώριο queer cinema. Η μέρα τέλειωσε με τον σκηνοθέτη Δημήτρη Ασπρόπουλο να ανοίγει έναν ενδιαφέρων διάλογο για τις δυσκολίες και τις χαρές του να σκηνοθετείς ταινίες. Το Σάββατο έγινε η φημισμένη πορεία. Μια πολιτική πορεία, αντίθετα με αυτές στην Δυτική Ευρώπη. Δεν ξέπλυνε πολιτικά την τοπική κοινωνία και μας θύμισε ότι ακόμα και σήμερα γίνονται ομοφοβικές επιθέσεις από sic «οικογενειάρχες», ενώ το απόγευμα έγιναν εκδηλώσεις στο Πάρκο των Φοινικών. Στο πλαίσιο αυτών των εκδηλώσεων έγιναν συζητήσεις γύρω από τον trans φεμινισμό, το προσφυγικό και την αντιμετώπιση των trans ατόμων στις γείτονες χώρες με ομιλιτ@ τ@ν Deniz RoJda. Η δικηγόρος Άννυ Παπαρρούσου, επίσης, σε τηλεφωνική επικοινωνία, μας θύμισε ότι η Zackie/Zak δολοφονήθηκε και από τα δικαστήρια με τις πρωτοφανείς αποφάσεις απελευθέρωσης του Χορταργιά .