Βγες, είσαι ελεύθερος τώρα

Ελεύθε..

ΕΛΕΥ..

Με συγχωρείς για τον θόρυβο. Τόσοι βομβαρδισμοί εκεί έξω, τόσες κραυγές και δεν μπορείς να ακούσεις.

Θέλω να πω πως τώρα είσαι ΕΛΕΥΘΕΡ

Συγγνώμη κόλλησα.

Όχι όχι δεν εννοώ… ξέρεις...

Κόλλησε η μάσκα στο μυαλό μου και δεν μπορεί να βγει.

Κόλλησε κι αυτό το βίντεο και από το πρωί βλέπω ένα παιδάκι που αιμορραγεί

Τι το ήθελα και το ‘βαλα;

Τι το ήθελα και το ‘μαθα;

Τι έλεγα; Α ναι

Είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Ελεύθερος..

Μπορείς να πας στη ΔΥΣΗ στην ΑΝΑΤΟ.. άστο καλύτερα

Πήγαινε για καφέ.

Επιστροφή στην κανονικότητα

Όλα θα ‘ναι όπως τ’ άφησες

Η καρέκλα του αγαπημένου σου καφέ το ίδιο άβολη

Και ‘μεις το ίδιο

Άβολοι στη βολή μας

Και ο κόσμος που άφησες

Aκόμα το ίδιο αφημένος

Σε αυτούς που σε έπεισαν πως αυτό είναι

‘’η κανονικότητα’’.