[...] Μαρία: Είμαστε στο ΜατζόΡε 89.1fm, τον Πανεπιστημιακό σταθμό στο Ρέθυμνο. Η ώρα είναι 16:46, αργήσαμε λίγο. Βρισκόμαστε στο στούντιο εδώ με μία υπέροχη μπάντα, με τους Edge of Within, οι οποιοι σήμερα παίζουνε στο 15ο Αντιρατσιστικό Φετιβάλ Ρεθύμνου. Όσα άτομα βρίσκεστε στο Ρέθυμνο να περάσετε, είναι η τελευταία μέρα του φεστιβάλ.

Νίκη: Στις 20:30.

Μαρία: Στις 20:30 παίζει η μπάντα, θα υπάρχουν και κάποιες ομιλίες πριν από τις 18:30, οπότε ναι, μπορείτε να έρθετε, παίζουνε πρώτα τα παιδιά και μετά έχει δεύτερο live με Γιαρ Αμάν. Λοιπόν, ξεκινάμε, να καλωσορίσουμε εδώ τους φίλους μας. Αρχικά να μας συστηθείτε λίγο, άμα θέλετε να πείτε τα ονόματά σας, ποιοί είστε στα μικρόφωνα.

Σπύρος: Λοιπόν, καλησπέρα σε όλους τους ακροατές, είμαι ο Σπύρος Σοφιανός, κιθαριστας της μπάντας, δίπλα μου έχω...

Πάνος: Πάνος Ράπτης, η άλλη κιθάρα της μπάντας.

Οδυσσέας: Γιαννακόπουλος Οδυσσέας, ντράμερ.

Γιάννης: Και εγώ είμαι ο Γιάννης Μπουρίτης, είμαι ο μπασίστας.

Σπύρος: Η φωνή μας μας εγκατέλειψε λόγω τεχνικών θεμάτων, οπότε όσοι έρθετε στο live...

Οδυσσέας: Ταξιδεύαμε, ταξιδεύαμε.

Σπύρος: Είχαμε μακρύ ταξίδι.

Μαρία: Να δώσουμε χαιρετίσματα, να τη συστήσουμε.

Σπύρος: Η Δήμητρα Φάκου είναι στα φωνητικά.

Μαρία: Ωραία, τέλεια, χαιρετίσματα αν μας ακούς και θα... Νίκη, θες να συνεχίσεις;

Νίκη: Να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη;

Μαρία: Ναι, ναι. Λοιπόν, μία από τις πρώτες, μάλλον αναμενώμενες ερωτήσεις, είναι το πότε ξεκινήσατε ως μπάντα ας πούμε, πώς συνέβη αυτό και δημιουργηθήκατε;

Πάνος; Τέλεια.

Σπύρος: Το 2019.

Πάνος; Ξεκινήσαμε το 2019 σαν μπάντα με μία κιθάρα, ένα μπάσο, ντραμς και φωνή.

Γιάννης: Μία ήτανε;

Πάνος: Ναι, ναι, νομίζω. Και γρήγορα αλλάξαμε και πήγαμε σε ένα σχήμα που έχουμε και τώρα, το οποίο είναι με δύο κιθάρες. Ξεκινήσαμε γενικά εγώ κι ο Σπύρος μαζί με κάποια άλλα άτομα και η τελική εικόνα της μπάντας είναι...

Σπύρος: Η σημερινή.

Πάνος: Το line-up που έχουμε και σήμερα.

Γιάννης: Κάτσε λίγο, αν θυμάμαι καλά πριν φτάσουμε σε αυτή τη φάση δεν είχαμε για ένα πολύ μικρό χρονικό διάστημα δύο τραγουδιστές και πλήκτρα;

Πάνος; Πλήκτρα δεν είχαμε, αλλά περάσαμε μία κατάσταση στην οποία..

Γιάννης: Έτσι ήτανε το potential. Ασχέτως αν δεν έγινε η πρόβα, η μελέτη ξεχωριστά έγινε.

Σπύρος: Ναι, οι δύο τραγουδιστές ήτανε, ναι, είναι αλήθεια.

Μαρία: Ωστόσο πότε ξεκινήσατε με την πρώτη σας δομή;

Πάνος: Με την πρώτη μας δομή ξεκινήσαμε...

Σπύρος: Καλοκαίρι '19.

Πάνος;... νομίζω το καλοκαίρι του 2019.

Νίκη: Παίζατε το ίδιο είδος τότε;

Πάνος; Ήμασταν πολύ πιο κλασικό ροκ ας πούμε.

Σπύρος: Κλασικό ροκ, Deep Purple.

Πάνος: Και εξελιχθήκαμε όπως εξελίχθηκε το line-up.

Νίκη: Αυτή η ερώτηση είναι προσωπική δική μου, θέλω να μάθω από που έχει βγει το όνομα, το Edge of Within και αν έχει κάποια σημασία;

Σπύρος: Τον ιθύνοντα νου δίπλα.

Πάνος: Ναι, βασικά η αλήθεια είναι πως...

Σπύρος: Περάσαμε από διάφορες φάσεις ονομάτων, είχαμε μια λίστα...

Πάνος: Είχαμε αρκετά ονόματα.

Γιάννης: Ακόμη υπάρχουν σε κάποιες ομαδικές screenshots με ιδέες για ονόματα.

Σπύρος: Αρκετά, αρκετά ονόματα για να διαλέξουμε

Πάνος: Δεν υπάρχει κάποιο, έτσι, τρελό νόημα πίσω από το Edge of Within, πέρα από τη γενικότερη έννοια της φράσης και ένα όνομα το οποίο μας άρεσε να κρατήσουμε όταν έπεσε σαν πρόταση ας πούμε.

Σπύρος: Ναι, συμφωνήσαμε όλοι αμέσως.

Γιάννης: Και είναι και αρκετά οξύμωρο σαν έννοια το όνομα και πιστεύω ταιριάζει στην progressive metal σκηνή.

Νίκη: Είναι και έυηχο γενικά.

Σπύρος: Progressive alternative.

Γιάννης: Ναι, alt prog.

Σπύρος: Ναι,ένα είδος... δικό μας. Ιδιαίτερο.

Μαρία: Ωραία. Εγώ λέω να ακούσουμε ένα τραγούδι σας και να...

Νίκη: Βασικά θα πω, επειδή μέχρι στιγμής σε προηγούμενο live έχετε πάιξει μόνο cover, έχω βάλει τα κομμάτια που έχω δει και έχετε παιξει cover. Αυτό.

Σπύρος: Ναι, τα δικά μας δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα επίσημα, τα έχουμε κάνει σα demo ηχογραφήσεις για κάποια φεστιβάλ που μπορούμε να τα στείλουμε καιι αναμένουμε.

Γιάννης: Σύντομα κάποια στιγμή θα ηχογραφηθεί και ο πρώτος δίσκος.

Σπύρος: EP, θα είναι ένα Extended Play δηλαδή.

Γιάννης: Ναι.

Μαρία: Ωραία, ναι, βασικά αυτό ήταν και κάτι που θέλαμε να το συζητήσουμε μετά, οπότε ας ακούσουμε κάτι που..

Σπύρος: Ωραία, ναι.

Πάνος: Τέλεια, τέλεια.

Moth - King Crow [...]

Νίκη: Λοιπόν, επιστρέψαμε. Να πω επίσης, ίσως δεν πρέπει να το πω γιατί θα πάρει ώρα αυτό, αλλά έχουμε το τσατ αμα θέλει να μπει κανείς να ρωτήσει κάτι τα παιδιά. Αυτό, να συνεχίσουμε την προηγούμενη συζήτηση ωστόσο...

Σπύρος: Να σας διακόψω, να στείλουμε και χαιρετίσματα στο φίλο μας το Γιάννη που μας ακούει.

Γιάννης: Ναι, ναι...

Σπύρος: Από το Καστέλι...

Σπύρος & Γιάννης: Ήταν ο παλιός μας ντράμερ.

Σπύρος: Να του στείλουμε τα χαιρετίσματά μας και καλή επιτυχία στη συνέχεια των σπουδών, στην Ολλανδία πέρασε.

Νίκη & Μαρία: Καλή επιτυχία.

Νίκη: Να συνεχίσουμε πριν που λέγαμε, για τα δικά σας κομμάτια, ότι... έχω μάθει εγώ από τις πηγές μου ότι θα παίξετε σήμερα πρώτη φορά δικά σας κομμάτια στο live. Πώς νιώθετε για αυτό;

Σπύρος: Υπέροχα.

Πάνος: Πολύ καλές πηγές πρώτα απ'όλα. (γελάει)

Σπύρος: Καλή πληροφόρηση.

Μαρία: Αξιόπιστες.

Σπύρος: Μετά από καιρό θα τα ακούσει ο κόσμος.

Οδυσσέας: Ντάξει, ολοκληρώθηκαν τις τελευταίες βδομάδες.

Σπύρος: Ε ναι, στην τελική μορφη έχουν αλλάξει λίγο, στο πέρας του χρόνου.

Γιάννης: Το ένα απ'τα δύο. Το ένα έχει ολοκληρωθεί εδώ και κάνα χρόνο περίπου.

Σπύρος: Απλά έχει... είχε κάποιες αλλαγές.

Γιάννης: Ντάξει, τροποποιήσεις πάντα γίνονται στα κομμάτια, δηλαδή υπάρχουνε συγκροτήματα τα οποία παιζουνε κομμάτια 20 χρόνια και μετά από live μετά από 20 χρόνια θα το κάνουν διαφορετικά σε κάποιο live.

Σπύρος: Όπως και επίσης είχε δηλώσει ένας κιθαρίστας, των Dream Theater (1) πιο συγκεκριμένα, ο John Petrucci ότι όσο δεν ηχογραφείς ένα κομμάτι συνέχεια κάνεις αλλαγές και θες να αλλάξεις πράγματα, είναι ένα δίκοπο μαχαίρι αυτό.

Γιάννης: Ενδιαφέρουσα ιστορία, όταν είχαμε πάει να ηχογραφήσουμε πριν ένα χρόνο demos για να στείλουμε σ'ένα φεστιβάλ, είχαμε έτοιμα τα κομμάτια και πάμε να τα ηχογραφήσουμε. Ένα βράδυ πριν την ηχογράφηση στέλνει ο Σπύρος μήνυμα και μας λέει "Λοιπόν, παιδιά, θα αλλάξουμε αυτό το μέρος, θα το κάνουμε έτσι." Και ήμασταν εμείς "τι εννοείς, πώς θα το κάνουμε;" "Θα σας δείξω αύριο" (Ο Σπύρος γελάει). Και, σε φάση είχαμε να παίξουμε μια φορά το κομμάτι πριν το ηχογραφήσουμε και μας λέει "Λοιπόν, θα κάνουμε αυτό".

Σπύρος: Και τελικά έμεινε.

Γιάννης: Τελικά έμεινε, γιατί ήταν...

Σπύρος: Και ήταν το σημείο νομίζω...

Γιάννης: Αλλά ήταν αυτό, έγινε τελευταία βραδιά.

Σπύρος: ...και που δίνει στο κομμάτι, το έκανε... το απογείωσε σε σχέση με πριν.

Γιάννης: Όχι, καμία σχέση, το άλλαξε.

Σπύρος: Όντως, ήταν τελευταία στιγμή. Πάντα τα κάνουμε αυτά.

Μαρία: Καλό είναι αυτό να συμβαίνει, δηλαδή...

Σπύρος: Και στα live κάποιες φορές, δηλαδή να αλλάζουμε την ώρα του live πράγματα. Αυτό είναι ό,τι καλύτερο, ναι.

Οδυσσέας: Ναι, δεν βάζουμε περιορισμούς...

Σπύρος: Εκείνη την ώρα θα πούμε "Α, θα κάνουμε αυτό έτσι" που δεν το έχουμε ξαναδεί ποτέ ας πούμε.

Μαρία: Ωραία, τώρα σε σχέση με αυτό, εγώ θα ήθελα να μου πείτε λίγο πώς λειτουργείτε ας πούμε, πού ηχογραφείτε, πού κάνετε πρόβα, πώς φτιάχνετε τα κομμάτια σας, πώς γράφετε, δηλαδή ή το κομμάτι της ενορχήστρωσης, όλα αυτά. Λιγο το πώς δουλεύετε γενικότερα ως μπάντα.

Σπύρος: Λοιπόν, οι πρόβες γίνονται στο σπίτι του φίλου μας του Γιάννη. Έχουμε στήσει ένα...

Γιάννης: Έχουμε αλλάξει πάρα πολλά μέρη στα οποια κάναμε πρόβα, δηλαδή αν θυμάμαι καλά πριν έρθω εγώ στη μπάντα κάνατε πρόβες εδώ πέρα, στο Ρέθυμνο, έτσι;

Σπύρος: Όχι, εγώ έκανα μια πρόβα με ένα μουσικό...

Γιάννης: Α εσύ; Οκ. Ναι, ε μετά κάναμε σε ένα...

Σπύρος: Στούντιο στα Χανιά

Γιάννης: ...σε έναν που νοικιάζαμε να κάνουμε.

Σπύρος: Το χώρο, ναι.

Γιάννης: Μετά κάναμε, είχαμε κάνει και στο ΤΕΙ [Χανιά, πλέον ΕΛΜΕΠΑ] πρόβες.

Σπύρος: Στο ΤΕΙ, μετά Πολυτεχνείο και στου Γιάννη. Και μετά φέραμε δικό μας εξοπλισμό, που είναι ό,τι καλύτερο γενικά, να έχεις δικό σου χώρο.

Μαρία: ...είναι πολύ πιο οικονομικό.

Σπύρος: Ναι, ναι σίγουρα, σίγουρα. Και πιο οικείος ο χώρος, νιώθεις...

Γιάννης: Δεν υπάρχει περιορισμός, μέρα, συγκροτήματα, δεν είναι 'μου πείραξες τον ενισχυτή, μου έκανες αυτό, λείπει αυτό".

Σπύρος: Ναι, η αλήθεια είναι αυτή.

Πάνος: Σχετικά με...ναι, για τα κομμάτια, ουσιαστικά όλα ξεκινάνε από μία βασική ιδέα την οποία θα πετάξει κάποιος στο υπόλοιπο συγκρότημα.

Σπύρος: Συνήθως απ'τις κιθάρες ξεκινάνε κάποια riff και μετά από 'κει συνεχίζουμε.

Γιάννης: Ναι, σε ένα βιντεάκι ξέρω γω, σε κάποια ομαδική.

Πάνος: Μετά παίρνουμε αυτή την ιδέα και την αλλάζουμε εντελώς, δεν μένει τίποτα από αυτή την ιδέα (γελάνε).

Σπύρος: Η αλήθεια είναι αυτή, ναι. Ότι αλλάζει, είναι κάτι διαφορετικό μετά.

Πάνος: Και μετά βγαίνει το κομμάτι που...

Σπύρος: Που είναι Edge of Within, τελικά.

Νίκη: Όχι ωραίο, πολύ ωραίο.

Γιάννης: Εμένα αυτό που με είχε εντυπωσιάσει ήταν ότι όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε, θυμάμαι όταν είχα πρωτοέρθει είχανε κάποιες ιδέες από κομμάτια και εν τέλει ξεκινήσαμε να γράφουμε κομμάτια στην καραντίνα, επειδή είχαμε κανονίσει κάνα δυο lives, μας ακυρωθήκανε, οπότε λέμε εφόσον δεν μπορούμε να παίξουμε live, θα γράψουμε κομμάτια. Και ήτανε, είναι ένα πρόγραμμα στον υπολογιστή που γράφεις ταμπλατούρες και μπορούμε να τις στέλνουμε ο ένας στον άλλον. Ξεκίνησε έτσι, αλλά πλέον δεν έχουμε καθίσει ποτέ όλοι μαζί, όπως κάνουν οι περισσότερες μπάντες, να γράψουμε κομμάτι. Γράφουμε όντως από απόσταση, γράφει κάποιος κάτι, το στέλνει.

Σπύρος: Καλά, τώρα και στην περίοδο της καραντίνας πολλές μπάντες γράφουνε με τον ίδιο τρόπο, επειδή ο ένας μένει στο Λος Άντζελες και ο άλλος...

Γιάννης: Ναι, αλλά λέω τώρα που βρισκόμαστε και πιο συχνά, όταν είναι να δούμε κομμάτι, δεν το βλέπουμε από κοντά.

Πάνος: Μας βόλεψε γενικά αυτό το στιλ και...

Σπύρος: Η αλήθεια είναι αυτή.

Μαρία: Ντάξει, η καραντίνα είναι η αλήθεια πως...

Σπύρος: Έχει αλλάξει πολλά πράγματα και στο χώρο της μουσικής και γενικά στη ζωή μας. Σίγουρα.

Μαρία: Μπορούμε να το συζητήσουμε κι αυτό άμα θέλετε, το πώς επηρέασε...

Σπύρος: Ντάξει ναι, είναι τεράστιο θέμα αυτό, είναι θέμα πανελληνίων.

Γιάννης: Πω πω, σε 10 χρόνια σίγουρα.

Σπύρος: Ναι, ναι, τι άλλαξε η καραντίνα στις ζωές των ανθρώπων.

Νίκη: Είπατε ήδη πριν ότι το είδος σας είναι progressive. Ή alt progressive;

Σπύρος: Alt. Alternative progressive.

Πάνος: Είμαστε λίγο διαφορετικοί...

Σπύρος: Έχουμε λίγο απ'όλα, οπότε ναι, υπάρχει μια δυσκολία στον προσδιορισμό, αλλά...

Γιάννης: Είναι κάτι ενδιάμεσα σε alt prog metal, αυτό...

Σπύρος: Μοιάζει και με κάπως από Tool ας πούμε, έχουμε κάποιες επιρροές. Έχουμε πάρα πολλές επιρροές γενικά.

Νίκη: Αυτό, αυτό θα ρωτούσα τώρα, ποιές είναι οι επιρροές σας.

Μαρία: Βγάζει λίστα έτσι.

Πάνος: Με τον πάπυρο εδώ.

Σπύρος: Ναι, είναι πάρα πολλές, ο καθένας φέρνει τα δικά του στοιχεία σίγουρα. Αγαπημένες μπάντες και τα λοιπά και μπαίνουν όλα αυτά σε...

Οδυσσέας: Και νομίζω ακόμα ψάχνουμε τον ήχο μας, δηλαδή παρόλο που... ντάξει, εγώ είμαι και καινούριο μέλος.

Γιάννης: Α ναι, να πούμε ότι ο Οδυσσέας ήτανε νέα προσθήκη...

Σπύρος: Στα ντραμς.

Γιάννης: ...στο συγκρότημα. Είναι στη μπάντα από το...Γενάρη;

Οδυσσέας: Το Δεκέμβρη. Παρόλο δηλαδή που προϋπήρχε η μπάντα, νομίζω ότι ακόμα λίγο αναζητούμε τον ήχο μας. Να αναγνωρίζουμε, ξέρεις.

Γιάννης: Προσπαθούμε μέσω των επιρροών όχι μόνο να φτιάξουμε...πώς το λένε, όχι μόνο να αντιγράψουμε από κομμάτια...

Σπύρος: Ντάξει, βασικά περνάει απ'το φίλτρο του καθενός ουσιαστικά και...

Γιάννης: Ναι,ναι,ναι, είναι και τι θα αντλήσει ο καθένας από το κάθε είδος που ακούει.

Σπύρος: Και φτιάχνεις ένα ιδιαίτερο μιξ. Τα περισσότερα συγκροτήματα έτσι λειτουργούν.

Γιάννης: Αυτό που μας εντυπωσιάζει πρόσφατα είναι ότι όταν ακούμε κάτι, κάποια σημεία να σολάρει είτε ο Πάνος είτε ο Σπύρος, χωρίς να βλέπουμε ποιός είναι μπορούμε να καταλάβουμε ποιός από τους δύο, ποιανού απ'τους δύο είναι το σόλο. Ή γενικά τα riffs που γράφουνε. Φαίνονται.

Μαρία: Ωραία. Ωραίο αυτό, γιατί κάπως υπάρχει ταυτότητα και είναι ιδιαίτερο στοιχείο αυτό για μία μπάντα. Νίκη, εσύ τι θα ήθελες να πεις, εγώ σκεφτόμουνα κάτι για το αντιρατσιστικό άμα θέλετε να πούμε.

Νίκη: Ναι, αμέ, για σήμερα.

Μαρία: Ναι, πώς σας φαίνεται που θα παίξετε, αν έχετε ξαναπαίξει σε παρόμοιο φεστιβάλ ή αν θα θέλατε να παίξετε στο μέλλον. Και γενικά έτσι ένα feedback, δεν ξέρω, χθες ήσασταν;

Σπύρος: Εε όχι.

Πάνος: Κάποιοι από εμάς...

Γιάννης: Ναι, ήμουν εγώ.

Σπύρος: Ναι, ο Γιάννης ήτανε.

Γιάννης: Τους έστελνα, τους έστελνα, έστελνα βιντεάκια εκεί και βλέπανε.

Σπύρος: Είχαμε πλήρη ανταπόκριση.

Νίκη: Πώς σας φάνηκε;

Σπύρος: Ιδιαίτερο.

Γιάννης: Εγώ το είπα, οι Gemma ήταν εξαιρετικοί...

Σπύρος: Φοβεροί, φοβεροί.

Γιάννης: Τους είχα... πρώτη φορά είδα συγκρότημα το οποίο το είχα ψιλοτσεκάρει πριν πάω κι ήτανε... δέκα φορές καλύτεροι απ'όσο περίμενα.

Σπύρος: Καλύτεροι στο live.

Γιάννης: Όχι καλύτεροι στο live, περίμενα ότι θα είναι πάρα πολύ καλοί, αλλά ήτανε πολύ καλύτεροι απ'όσο περίμενα.

Σπύρος: Ναι, μία ευχάριστη έκπληξη.

Γιάννης: Ναι, ναι, δηλαδή και κινησεολογικά, πώς ήτανε on stage, και η μουσική τους ήταν εντυπωσιακή, το είδος τους ήταν πάρα πολύ ιδιαίτερο. Γενικά η διοργάνωση ήταν πάρα πολύ όμορφη άμα βλέπατε, ο χώρος είναι πάρα πολύ καλός.

Μαρία: Ναι, η αλήθεια είναι πως και το βράδυ ειδικά που δεν έχει φως, έτσι εκεί που είναι το stage από πίσω που έχει τα δέντρα κ.τ.λ. κάνει μία πολύ ωραία ατμόσφαιρα. Είναι ωραία φάση.

Γιάννης: Κάπως έτσι ξεκίνησαν να παίζουν οι Dream Theater (2). (γελάνε)

Σπύρος: Πρώτη μας εμφάνιση εμείς σε αντιρατσιστικό, εγώ έχω ξαναπαίξει στο παρελθόν με άλλη μπάντα.

Νίκη: Στου Ρεθύμνου;

Σπύρος: Στα Χανιά. Το... '14, '15, έχω χάσει λίγο τις χρονολογίες γενικά με τα live...

Γιάννης: Κι εγώ έχω ξαναπαίξει σε αντιρατσιστικό. Ήταν το 11ο στα Χανιά, νομίζω το 11ο, 2016 με τους Pangaeans.

Σπύρος: Πού τα θυμάσαι, μπράβο. Εγώ τα έχω μπερδέψει γενικά.

Γιάννης: Παίζαμε folk.

Μαρία: Α ωραία. Και εσείς δεν έχετε παίξει.

Πάνος:Ναι, για τους υπόλοιπους από μας είναι πρώτη εμφάνιση σε αντιρατσιστικό.

Οδυσσέας: Και πρώτη εμφάνιση γενικά.

Σπύρος: Ο Οδυσσέας ναι.

Γιάννης: Ο Οδυσσέας ναι, δεν έχει ξαναπαίξει σε live απ'ό,τι θυμάμαι.

Μαρία: Ωραία τότε, Οδυσσέα, ο φακός θα στραφει σε σένα για να μας πεις πώς νιώθεις που [...] θα βγεις στη σκηνή και τα λοιπά, με τη μπάντα.

Οδυσσέας: Πολύ ωραία, και νομίζω είναι καλή ευκαιρία το αντιρατσιστικό, γιατί είναι και πιο χαλαρή ατμόσφαιρα από, ξέρεις, κάποιο event που είναι εντελώς ας πούμε γύρω απ'τη μουσική. Το αντιρατσιστικό είναι [...] με και μπάντες και έχει γενικά και τέτοιες... [...] σε τέτοια φεστιβάλ δεν είναι όλοι επικεντωμένοι στη μουσική, οπότε νομιζω είναι καλή ευκαιρία σαν πρώτο live να είναι αυτό. Δεν αγχώνομαι.

Μαρία: Ωραία. Καλό είναι αυτό. Γενικά εγώ αν κρίνω από τη χτεσινή ατμόσφαιρα στα live... ωραίοι ήταν οι Gemma που είπες πριν Γιάννη, αλλά εμένα οι Babel με κέρδισαν.

Γιάννης: Σε θυμάμαι. (γελάει)

Μαρία: Είναι και πιο κοντά στα ακούσματά μου, ναι, οπότε το live πήρε μια πολύ ωραία μορφή, είναι και λίγο παρεΐστικο γιατί ντάξει, το Ρέθυμνο είναι και μικρή πόλη, οπότε μεταξύ μας γνωριζόμαστε και χτυπούσαμε στους ίδιους παλμούς και είναι ωραίο αυτό το συναίσθημα και ελπίζω να το απολαύσετε κι εσείς.

Νίκη: Θέλετε να βάλουμε ένα κομμάτι και να συνεχίσουμε;

Όλοι: Ναι.

Σπύρος: ...να ακούσει και ο κόσμος.

Νίκη: Εγώ να πω ωστόσο για το επόμενο ότι το έβαλα γιατί είναι, από το προηγούμενο live που έχουνε παίξει οι Edge of Within, είναι νομίζω το αγαπημένο μου, cover τουλάχιστον και αυτό, να πάτε να το τσεκάρετε.

Μαρία: Πώς λέγεται;

Νίκη: Θα το βάλω και τα λέμε. Δε σου λέω. (γελάνε)

This means war - Avenged Sevenfold

Μαρία: Επιτρέψαμε. Απότομο ήταν αυτό.

Νίκη: Όντως, ναι.

Σπύρος: Το κομμάτι πρέπει να το...δεν ξέρω αν γράφει κάπου ποιά κομμάτια βάζετε.

Μαρία: Α στο σάιτ. Όχι, όχι, όταν παίζουμε έτσι όχι.

Σπύρος: Οπότε ήταν από... this means war από... avenged;

Νίκη: Avenged Sevenfold, το γράφω στο τσατ εγώ.

Σπύρος: Η αγαπημένη μπάντα του φίλου μας του Γιάννη, του μπασίστα μας.

Γιάννης: Ναι φυσικά, από αγαπημένες μπάντες και...

Σπύρος; Όχι απλά αγαπημένη.

Γιάννης:...χωρίς να θέλει να το παραδεχτεί, χωρίς να θέλει να το παραδεχτεί είναι από τις μεγαλύτερες επιρροές απ'τα σόλο που γράφει ο Σπύρος.

Σπύρος: Εγώ;

Γιάννης: Ναι.

Σπύρος: Αλήθεια;

Γιάννης: Ρε, τα σολάκια τα καθαρά που γράφεις είναι Synyster Gates [lead κιθαρίστας των Avenged Sevenfold], απλώς δεν το έχεις καταλάβει.

Σπύρος: Δεν ξέρω, τώρα με πόρωσες όμως. Έστω και το 1/100 της τέχνης και της ευφυίας.

Γιάννης: Να πούμε πόσο απίστευτα το είχε απογειώσει ο Γιάννης [ο παλιός ντράμερ των Edge] ξανά, αυτό το κομμάτι. Είναι ακραίο, ακόμη το θυμάμαι, το είχαμε παίξει τελευταίο στο live το Σπετέμβρη κι ήτανε, επειδή, δεν ξέρω γιατί, αλλά χάρηκε τόσο πολύ που πήγε καλά που στο τελευταίο, τελευταίο αυτό [το κομμάτι] που έχει ένα διπέταλο για κλείσιμο, το έκανε και πέταξε τη μπαγκέτα κάπως ψηλά κι είχε κάπως ένα χαμόγελο, ήταν σε φάση... ουάου.

Σπύρος: Πάντως ο Γιάννης [ο μπασίστας] ήξερε τα πάντα γύρω από τους avenged seven...

Γιάννης: Avengefold.

Σπύρος: Ναι, avenged, avenge... AX7.

Γιάννης: Ναι, είχα ψιλο-κολλήσει.

Σπύρος: Ναι, ήξερε ακόμα και τι ρούχα φοράει ο Synyster Gates ας πούμε, το είχε φτάσει πολύ μακριά.

Μαρία: Οριακά creepy εδώ.

Γιάννης: Γιατί, εσύ δεν ξέρεις τι χορδές χρησιμοποιεί ξέρω γω ο Petrucci;

Σπύρος: Ε ντάξει, παίζει με διάφορα, αλλά ναι. (Γελάνε)

Σπύρος: Ντάξει, το πιο nerd που είχα ακούσει από ένα δάσκαλο που είχα κάποτε στη μπάντα ήταν ότι είχε στείλει στον Uli Jon Roth μήνυμα...

Γιάννης: Τον κιθαρίστα τον παλιό των Scorpions.

Σπύρος: ... των Scorpions και μετέπειτα σόλο που τον είδαμε και στο Chania Rock Festival κάποια στιγμή, απίστευτος... του είχε στείλει λοιπόν ερώτηση σε τι ύψος βάζει τη ζώνη [το λουρί της κιθάρας], να του μετρήσει, και του είχε στείλει, λέει... 87 εκατοστά ασούμε σε σχέση με το λαιμό. Που είχε φανεί εντελώς nerd, αλλά... εντάξει, ο καθένας...

Γιάννης: Ναι, ξέρω γω, δεν... έχει να κάνει και με την κιθάρα, το πόσο μεγάλη είναι και το πόσο ψηλά θα πάει και...

Σπύρος: Ναι, εντάξει, αλλά βλέπετε και ασούμε εγώ πώς την έχω γραβάτα την κιθάρα και με κοροϊδεύουνε που την έχω ψηλά. Ντάξει, γούστα είναι. Πάντως να πω ότι, δεν ξέρω, το είδα στο Youtube, ότι γενικά προκαλεί πρόβλημα και στους κιθαρίστες, μπορεί και στους μπασίστες, όταν έχουν χαμηλά τα όργανά τους, στη μέση, μετά από χρόνια. Στον Slash ας πούμε έχει δημιουργήσει προβλήματα. Όσοι παιζουν χαμηλά δηλαδή, είναι όμορφο μεν... ντάξει, εμένα δε μ'άρεσε ποτέ, αισθητικά στον κόσμο από κάτω... αλλά δημιουργεί θέματα στο σώμα.

Γιάννης: Δάνεισα προχτές σε μια πρόβα στο Σπύρο το λουρί μου γιατί... έπαιξε κιθαρα και μετά το έβαλα στο μπάσο...

Σπύρος: Κι ήταν γραβάτα.

Γιάννης: ...και δεν μπορούσα να περάσω το κεφάλι μου.

Σπύρος: Ναι, την έχω πολύ ψηλά η αλήθεια είναι.

Νίκη: Ξέρεις ποιούς σκέφτηκα τώρα, το Shavo από τους System [of a Down] και τον κιθαρίστα των Θραξ [Πανξ].

Γιάννης: Ναι.

Νίκη: Που έχουν ακριβώς το ίδιο στιλ, κρατάνε την κιθάρα εδώ...

Σπύρος: Την κρατάνε ψηλά;

Γιάννης: Όχι, στους αστράγαλους, κάτω κάτω, τελείως.

Μαρία: Σαν τον μπασίστα απ'τους Metallica που είναι...

Γιάννης: Ναι, τον Trujillo.

Σπύρος: Ναι, είναι αναλόγως το στιλ που παίζεις, δηλαδή άμα δείτε κάποιες πιο τεχνικές μπάντες, όπως είναi οι [Dream] Theater (3) ή... ντάξει, πάντα έχω τους Theater (4) πρώτους στο...

Πάνος: Τυχαίο παράδειγμα.

Γιάννης: Τυχαίο παράδειγμα, "οι Theater".

Σπύρος: ...ή ποιούς άλλους; Να πω τώρα τους Symphony X ας πούμε. Τέλος πάντων, έχουνε ψηλά τα όργανά τους οι... τα έγχορδα τουλάχιστον. Δεν παίζουν εκεί... τις κάλτσες τους.

Γιάννης: Έχει να κάνει και με το πώς θα παίξεις. Δηλαδή...

Σπύρος: Δεν νομίζω ο μπασίστας των Dream Theater να μπορούσε να έχει χαμηλά το μπάσο, με αυτά που παίζει. Tapping δεν θα μπορούσες να κάνεις εκεί κάτω.

Γιάννης: Να σου πω την καθαρή μου αλήθεια, με εξάχορδο μπάσο ,επειδή το έχω δοκιμάσει κιόλας, δεν μπορεί να πάει και πολύ ψηλά. Επειδή...

Σπύρος: Ούτε και πολύ χαμήλα.

Γιάννης: Καλά, ναι, φυσικά.

Σπύρος: Να έχεις... ένα μέτρο βασικά, μέτρον άριστον. [...]

Μαρία: Παρεπιπτόντως, εσείς είστε από Κρήτη;

Σπύρος: Εγώ είμαι από Χανιά...

Πάνος: Εγώ είμαι από Αθήνα.

Σπύρος: ...Σπύρος, ο Πάνος Αθήνα, να λέμε και τα ονόματα γιατί δεν μας ξέρουνε ποιοί είμαστε, εμείς ξέρουμε ποιοί είμαστε, αλλά...ναι, ο Πάνος Αθήνα. Ο Οδυσσέας...

Οδυσσέας: Κι εγώ από Αθήνα.

Γιάννης: Εγώ είμαι από τον Πόρο.

Σπύρος: Μόνο εγώ είμαι από Κρήτη. Και η Δήμητρα, και η Δήμητρα ναι, είναι από Χανιά. Ναι, είμαστε δύο από Χανιά.

Μαρία: Λοιπόν... σου δίνω τη σκυτάλη.

Νίκη: Α ευχαριστώ. Ήθελα να ρωτήσω εγώ, μετά το φεστιβάλ σήμερα, τι σχέδια έχετε για μετά, θα κάνετε κάποιο άλλο live, θα βγάλετε μουσική;

Σπύρος: Είναι spot on η ερώτηση, πραγματικά. Έχουμε το επόμενο live, ήδη το έχουμε κλείσει. [...] Σποϊλάρουμε;

Γιάννης: Όχι, ναι, φυσικά, φυσικά σποϊλάρουμε.

Σπύρος: 18 Ιουνίου στα Κοτσιανά, είναι κοντά στο Καστέλι, δυτικά των Χανίων.

Γιάννης: Είναι λίγο μακριά από δω, αλλά...

Σπύρος: Ναι, από την άλλη μεριά της Κρήτης.

Γιάννης: Είναι τα Landmine Studios, ένα στούντιο εκεί πέρα στα Κοτσιανά, το οποίο θα κάνει ένα μπάρμπεκιου στον εξωτερικό χώρο του στουντίου και θα παίξουμε εμείς, με τους Planet None και τους Hemingways.

Σπύρος: Είμαστε η πιο καινούρια μπάντα σε σύγκριση με τα παιδιά και δεν... τα παιδιά έχουν κυκλοφορήσει δίσκους, και οι Planet None και οι Hemingways.

Γιάννης: Το λέει με παράπονο, κοίτα τον. (γελάνε)

Σπύρος: Εε εντάξει, λιγάκι ναι, αλλά θα το, θα τα καταφέρουμε κι εμείς. Θα τα καταφέρουμε.

Νίκη: Θέλετε να μας πείτε πού μπορούμε να σας βρούμε γενικά, social, κάτι;

Σπύρος: Μπορεί να το γράψει και στη σελίδα, Edge of Within στο Instagram.

Γιάννης: Ναι, ναι, ναι, θα είναι edge_of_within, μας έκατσε πάρα πολύ καλά, δηλαδή δεν υπήρχε αυτό το ψευδώνυμο, αυτό το username, οπότε δεν χρειάστηκε ούτε τελίτσα ούτε τίποτα.

Σπύρος: Και στο Youtube το ίδιο.

Γιάννης: Και στο Youtube είναι Edge of Within.

Σπύρος: Και μένει το Facebook. Να το φτιάξουμε.

Γιάννης: Facebook θα κάνουμε σύντομα, τώρα που ξεκινάνε τα lives, δηλαδή... αυτό.

Οδυσσέας: Η οποία, η σελίδα στο Instagram, τώρα που αρχίζουμε και δουλεύουμε περισσότερο νομίζω θα αρχίσει να έχει περισσότερο περιεχόμενο για τη δουλειά μας.

Σπύρος: Ναι, σίγουρα. Ήτανε λίγο πεσμένα τα πράγματα.

Γιάννης: Ε ναι, εντάξει, δεν ήταν και πολύ εύκολα τα τέτοια, δηλαδή ήτανε, ζοριζόμασταν τώρα έτσι δύο χρόνια με τον κοροναϊό...

Σπύρος: Τώρα έχουμε καινούρια...

Γιάννης: ...το Σεπτέμβρη κάναμε το πρώτο το live, που εκεί πέρα είχε πάρει τα πάνω της η σελιδα και φτάσαμε και 200 ακόλουθους, κάτι τέτοιο, αλλά εντάξει, μετά επειδή αποχώρησε ο ντράμερ μας είχαμε ένα κενό από Σεπτέμβρη μέχρι Δεκέμβρη να βρούμε έναν ντράμερ και μετά η προσαρμογή δεν ήταν εύκολη, ποτέ δεν είναι εύκολη όταν έχουμε συνηθίσει να παίζουμε δύο χρόνια. Το να αλλάξει κάποιο μέλος, όποιο και να είναι αυτό το μέλος, δηλαδή και τον Portnoy να παίρναμε, πάλι θα θέλαμε χρόνο να δέσουμε.

Σπύρος: Θα ήθελε να προσαρμοστεί με μας.

Γιάννης: Είναι η χημεία που έχει ο καθένας, η μπάντα, ο ένας με τον άλλον. Οπότε ναι, και τώρα που αρχίσανε και τα live, έχουμε... θα παίρνει και τα πάνω της η σελίδα και για αυτο θα κάνουμε και στο Facebook.

Νίκη: Ωραία, πολύ ωραία. Αν δεν έχεις εσύ [Μαρία] να ρωτήσεις κάτι άλλο, εγώ αυτά είχα να σας πω.

Μαρία: Ναι, να πούμε.

Νίκη: Αρχικά θέλετε να πείτε εσείς κάτι άλλο, να προσθέσετε πριν κλείσουμε;

Πάνος: Ε όχι νομίζω...

Οδυσσέας: Είμαστε εντάξει.

Σπύρος: Μας έχετε καλύψει.

Γιάννης: Είμαστε καλυμένοι.

Σπύρος: Ε είπαμε αρκετά πράγματα.

Νίκη: Να πούμε ξανά λοιπόν, σήμερα είναι το Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ, τελευταία μέρα...

Μαρία: Στον κήπο.

Νίκη: Στον κήπο στο Ρέθυμνο, στις 20:30 ξεκινάνε θεωρητικά οι Edge και θα κλείσουμε με Γιαρ Αμάν, το φεστιβάλ γενικά θα κλείσει με Γιαρ Αμάν, θα έχει και ομιλίες πιο πριν από τις 17:30. Όχι, 18:00-20:00. Επίσης θα έχει merch στο φεστιβάλ, ελάτε.

Γιάννης: Θα έχουμε μπλουζάκια εμείς άμα ενδιαφέρεστε, Edge of Within.

Σπύρος: Ναι, να συμπληρώσουμε... να σας ευχαριστήσουμε καταρχάς.

Μαρία: Εμείς σας ευχαριστούμε.

Γιάννης: Ευχαριστούμε που μας καλέσατε εδώ πέρα, ευχαριστούμε που μεσολαβήσατε για να μπορέσουμε να παίξουμε και στο φεστιβάλ.

Σπύρος: Και να πούμε και ότι έχετε έναν υπέροχο χώρο εδώ πέρα, να το πούμε, τα λέγαμε με κλειστά μικρόφωνα, το λέμε και με ανοιχτά. Πολύ ωραία και το κλίμα και ο χώρος.

Γιάννης: Κλίμα λες επειδή είναι ανοιχτός ο εξαερισμός; (γελάνε)

Σπύρος: Ε γενικά είναι ωραίο, είναι ωραίο να κάνεις επομπή εδώ.

Μαρία: Μπορείτε να έρχεστε όποτε θέλετε, να τον δείτε, και περαστικοί να είστε, μπορείτε απλά να μας στείλετε ένα μήνυμα και να έρθετε να κάνετε καμία εκπομπή.

Σπύρος: Μπορεί να ξαναβρεθούμε κάποια στιγμή στο Ρέθυμνο, για κάνα live ή καμιά πρόβα.

Μαρία: Σας ευχαριστούμε πολύ που δεχθήκατε να μας δώσετε συνέντευξη, θα τα πούμε και το βράδυ. Αυτά. Να κλείσουμε με κάποιο τραγούδι;

Νίκη: Να κλείσουμε με... πώς προφέρεται, Orianthi.

Σπύρος: Ναι, Orianthi.

Νίκη: Orianthi, το Heaven in this hell, επίσης cover, επίσης να πάτε να το δείτε. Αυτά.

Μαρία: Ωραία. Καλή συνέχεια και τα λέμε στο φεστιβάλ.

Edge: Ευχαριστούμε, γειά σας.

Heaven in this hell - Orianthi