Ένα μήνα πριν, ένας ακόμα άνθρωπος έκανε ένα μεγάλο έγκλημα, ίσως το μεγαλύτερο που μπορούσε να διαπράξει, γεννήθηκε μαύρος σε μια βαθιά ρατσιστική και γεμάτη μίσος προς τους έγχρωμους (και όχι μόνο) κοινωνία.

Το σενάριο είναι απλό, επαναλαμβανόμενο και διεστραμμένο. Η ιστορία ξεκινάει με το κάλεσμα της αστυνομίας, γιατί ο George Floyd πλήρωσε με ένα πλαστό 20$ και τελειώνει με τον Floyd νεκρό μέσα σε λίγα λεπτά.1

Σε λίγες ώρες ο κόσμος της πόλης, Μινεσότα, αντέδρασε και λίγο πριν το βράδυ οι πρώτες βίαιες διαδηλώσεις άρχισαν να επεκτείνονται σε πολλές πολιτείες της Αμερικής. Ακόμα και ο Λευκός οίκος ήταν σε κατάσταση πολιορκίας.

Αυτό το κείμενο γράφεται, όχι μόνο για αναδείξουμε τον αποτρόπαιο θάνατο του Floyd, άλλα για να δούμε τους βαθύτερους λογούς που οι Αφροαμερικανοί κυρίως και όχι μόνο καταλήγουν νεκροί στους δρόμους. Αδιαμφισβήτητος παράγοντας είναι ο ρατσισμός που βρίσκεται ριζωμένος στις κοινωνίες μας.

Ο ρατσισμός στις ΗΠΑ έχει τις απαρχές του στην δουλεία. Από την αρχή της ένωσης η δουλεία ήταν νόμιμη και εκατομμύρια σκλάβοι κατά γενική πλειοψηφία μαύροι δούλευαν στον αμερικάνικο νότο. Η νομιμοποίηση της στην κοινωνία ήρθε από την αντίληψη ότι οι σκλάβοι είναι από κατώτερη, πρωτόγονη και ανήθικη φυλή ενώ μερικοί δεν πίστευαν καν ότι ανήκει στο ανθρώπινο είδος. Το τέλος της δουλειάς ήρθε μετά το τέλος του εμφυλίου και την 13η τροπολογία του συντάγματος. Κάπου εδώ θα σας προτείνω να δείτε το ντοκιμαντέρ (13η τροπολογία) ώστε να καταλάβουμε ότι ο νόμος δεν κατάργησε τον θεσμοθετημένο ρατσισμό η τον φυλετικό διαχωρισμό.2 Οι «προνομιούχοι» λευκοί ρατσιστές από τον νότο θα ιδρύσουν την « ku klux klan», όλοι αντιμαχόμενοι κάθε δικαιώματος στους μαύρους, επιθυμούσαν να αναδημιουργήσουν την κοινωνία των ΗΠΑ με βασική αρχή την Άρια φυλή. Βρήκαν σύμμαχους παντού και τα εγκλήματα τους είναι αμέτρητα και απάνθρωπα, λάτρευαν να σκοτώνουν μαύρους, Εβραίους , Άραβες, Ιταλούς και Έλληνες3 Στις αρχές τους εικοστού αιώνα η εγκληματική οργάνωση πολλαπλασιάστηκε σε μέλη και απέκτησε πολύ ισχυρή θέση στην κοινωνία, έτσι η αδικία συνεχίζεται για τους μη λευκούς. Δυστυχώς η οργάνωση τους υπάρχει ακόμα εμπλουτισμένοι με νεοναζιστική ιδεολογία. Η αστυνομική αυθαιρεσία είναι άλλος ένας βασικός παράγοντας που νομιμοποιεί τις δολοφονίες και αναπαράγει τον ρατσισμό.

Με τα στατιστικά να λένε ότι 1/1000 αφρό-Αμερικάνους θα πεθάνει από χέρι αστυνομικού. Το πρόβλημα είναι ότι ο κάθε αστυνομικός είναι νομικά κατοχυρωμένος να σου ασκήσει σωματική, λεκτική, ψυχολογική βία και ορισμένες φόρες ως αστυνομικός να απαλλάσσεται από κατηγορίες φόνου, αρκεί να πείσει στο ελάχιστο ότι ήταν για το καθήκον του επαγγέλματος. Όλα αυτά επειδή έχουν το νομικό ελεύθερο, την υποστήριξη του συνδικάτου τους και τέλος την υποστήριξη από την ανώτερη πολιτική ελίτ της χωράς.

Το δόγμα τις μιλιταρισμενης αστυνομίας γεννήθηκε στις ΗΠΑ γύρω στο ‘80 και λόγω της αύξησης της εγκληματικότητας, αποκρυσταλλώθηκε από τους προέδρους των ΗΠΑ. Επιβίωσε και δικαιώθηκε εν μέρει λόγω της τρομοκρατίας, όμως τα συνεχόμενα προνομία στην αστυνομία δεν έδωσαν το δικαιώμα ζωής και θανάτου. Οι δολοφονίες από αστυνομικούς δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά και δεν πρόκειται να σταματήσουν, όπως φαίνεται. στο κοντινό μέλλον. Λίγο μετά την δολοφονία αυτήν στην Αμερική, είδαμε παρόμοια επεισόδια και στην Ελλάδα και όντας επηρεασμένοι από το έγκλημα στην Αμερική, οι περισσότεροι Έλληνες που δήλωναν στα social media ότι δεν μπορούσαν να αναπνεύσουν, συνειδητοποίησαν ότι αυτό θα μπορούσε όντως να τους συμβεί, γιατί κατάλαβαν ότι η αστυνομική αυθαιρεσία δεν υπάρχει μόνο στην Αμερική. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα έχει βιώσει εξίσου τραυματικές εμπειρίες με το πρόσφατο θάνατο του Ζακ/Ζακι Κωστόπουλου, Παύλου Φύσσα και παλαιότερα με το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου και Μιχαλη Καλτεζα. Οι δολοφονίες τους τάραξαν και ταράζουν την Ελλάδα και αναδεικνύουν το ρατσιστικό και αυταρχικό τρόπο με τον οποίο οργανώνεται το ελληνικό κράτος. (παράδειγμα από AT ομόνοιας).4

Βlack Lives Matter5

Είναι μια αρκετά νέα αντιρατσιστική αποκέντρωμενη οργάνωση που παλεύει για τα δικαιώματα τον αφρο-Αμερικανών και παρά τις αντιφάσεις, την έλλειψη εμπειρίας και τον βρόμικο πόλεμο των συστημικών καναλιών, κατάφερε να οργανωθεί και να μην αφήσει να περάσει έτσι μια ακόμα δολοφονία μαύρου. Ίσως οι δολοφόνοι αθωωθούν και να μην πάρει πολύ ώστε ο δρόμος να γίνει πάλι σφαγείο ανθρώπινων ψυχών. Πλέον όμως ξέρουμε ότι με την αλληλεγγύη και το πάθος για ζωή θα τους ξανά πολεμήσουμε.